trouwen en vertrouwen

De eerste week heb ik overleefd in the Gambia. Deze week al een aardige start gemaakt met mijn stage opdracht. Maar ik zal jullie niet moe maken met dingen die jullie waarschijnlijk toch niet interesseren.

Deze week ook bij de andere tuin geweest (vandaag toevallig nog een keer) van care for natural. Heel verschillend zijn de tuinen, maar ze zijn ook opgezet met een ander doel. De tuin waar ik al geweest was hebben verschillende vrouwen hun eigen moestuintje om in hun eigen levensbehoefte te kunnen voorzien. er wordt een gedeelte van deze tuin ook gebruikt voor het verbouwen van Moringa Oleifera (hier gaat mijn project over) en aloë vera om verzorgende producten van te maken. De tuin waar ik vandaag nog ben geweest is opgezet om het bos eromheen te beschermen. Een gezin verzorgt hier de tuin, en wonen ook als het waren in de tuin. Door hun continue aanwezigheid kunnen zei ook opletten op het bos zodat andere mensen het niet gewoon omkappen.

De eerste dagen vooral alles op me af laten komen en proberen te wennen aan de omstandigheden, en ik moet zeggen dat het aardig gelukt is. In het begin voelde ik me nog aardig ongemakkelijk als ik over straat liep. Geen idee wat de mensen op straat nou echt van je willen en hoe ik daar op moet reageren. Nu begin ik het langzaam wel te begrijpen. De meeste mensen zijn hier gewoon erg aardig en begroeten je altijd netjes.
Gister nog met het gezin van mijn stage begeleidster gaan uiteten. Was erg gezellig en ze hebben hier ook erg lekker eten. Je kan hier gewoon een pizza of hamburger eten waar dan wel een Gambiaans tintje aan zit. En als je van vis en andere producten uit de zee houd als garnalen dan zit je hier helemaal goed. Ze kunnen hier geen vers voedsel bewaren aangezien er op veel plekken geen stroom is voor een koelkast. Dus elke dag wordt de vis vers gevangen en verkocht. Dus ik zit hier wel goed.

Dan zal ik afsluiten met een gebeurtenis van enkele dagen terug. Het blijft natuurlijk wel Afrika waar ik ben en er is helaas ook veel armoede, dus de mensen proberen je vaak geld afhandig te maken. Zo loop ik dus een paar dagen geleden terug van de supermarkt naar mijn appartement. En natuurlijk wordt je aangesproken door de mensen om je heen. Nu komt er net een jongeman naar me toe en vraagt zoals iedereen heej how are you? Bla bla. En hij vraagt of ik nog weet wie hij is. Ik zeg nee sorry ik heb de eerste dagen zoveel mensen ontmoet ik herken jou niet. Dus hij verteld ja ik was gister nog bij jouw appartement ik ben een van de nachtwakers. Ok, dat klonk voor mij als iets dat wel zou kunnen dus prima ik ging er vanuit dat die man mij echt kon. (dit was mijn eerste fout. Nu weet ik ook dat we altijd dezelfde bewaker hebben yaya zoals in het vorige verhaal benoemd, maar op dat moment wist ik dat nog niet.) Hij begint verder te vertellen en vraagt of ik toevallig gisteren trommels had gehoord en een hoop mensen. Ik zeg ja dat heb ik wel gehoord. Daarna zegt deze jonge man ja dat was allemaal voor mij ik ben namelijk gisteren getrouwd. Ik geloof dat en feliciteer deze man voor zijn trouwerij (2de fout ). Hij verteld mij dat hij op huwelijksreis gaat en maakt er een mooi verhaal van, als ik dan ook vraag waar deze wonderbaarlijke huwelijksreis naartoe gaat antwoord hij met Senegal. Ok dat zou hetzelfde zijn als iemand uit Nederland in België op huwelijksreis gaat maar goed hun hebben niet veel geld dus een kleine reis, waarschijnlijk al een hele stap voor zo iemand. Ik geloof hem op dit moment helemaal en ik vind het jammer dat ik hem niet herkende. Nou goed lekker aan het praten vraagt hij of ik zijn vrouw wil zien. Ze is daar zegt hij. Ok dan wil ik haar wel zien dus we lopen een straatje in en ik zie een lange weg dus ik zeg tegen hem hoho ik ga niet zover lopen ik moet nog werken. Ja vooruit ik mag gaan, maar ik moet wel even in zijn trouwboekje schrijven. Ja is prima dat doe ik voor jou ik schrijf wel in jou boekje. Dat gedaan en ik geef zijn boekje terug denk ik dat ik kan gaan maar nee. Meneer zegt tegen mij nu heb je in mijn huwelijksboekje geschreven en daar hoort ook een huwelijksgeschenk bij. Op dit moment vallen alle kwartjes op de grond en weet ik precies waarom ik deze man niet herkende want ik kende hem ook nog niet. Het is gewoon weer iemand die geld wil zien. Ik al die kwartjes maar op geraapt en deze man een kleinigheidje gegeven. Voor iemand in Gambia met een ‘’normale’’ baan had ik hem een dagloon gegeven. Dus ik denk hij moet wel tevreden zijn. Helaas meneer vond het toch een beetje weinig en wil eigenlijk meer geld natuurlijk je kan het altijd proberen. Dat doen wij in Nederland ook win je 125.000 euro en dan is dat niet genoeg je wil gewoon die 5.000.000. maar goed deze man heeft mij een mooi verhaal bezorgt en ik heb hem wat geld gegeven ik ben er wel klaar mee dus ik loop weg. Hij raakt een beetje geïrriteerd en loopt mij achterna in de hoop dat ik me bedenk. Hij begint wat dingen te zeggen die ik niet echt versta. 20 meter verder loop ik weer bijna op de grote weg waar meerdere mensen lopen, en zodra er meer mensen in het zicht zijn veranderd deze man weer totaal van emotie en geeft mij een hand bedankt mij vriendelijk voor wat ik heb gegeven en onze wegen scheiden op dit moment.

Een hele mooie en beetje rare ervaring opgedaan door deze man, maar achteraf was de kans erg groot dat het zou gebeuren. Ik kom namelijk de volgende dag weer een wild vreemde tegen die ook begint te vertellen dat hij mijn bewaking is van het compound. Dit keer weet ik precies hoe laat het is namelijk tijd om een eind te maken aan dit verhaal. Ik wil jullie alleen nog bedanken voor het lezen van dit en mijn vorige bericht. Om al die reacties te lezen hier is echt super leuk. Tot de volgende keer….